Çocuklarda özellikle tuvalet eğitimi ile başlayan cinsel organlara olan merak,aynı zamanda özel bölgeleri ve vücut kurulları ile ilgili bilgilendirmelerin de başlaması gereken yaşa tekabül eder. Erken yaştan itibaren çocuklar sizinle her şeyi konuşabileceklerini bilirlerse,özel bölgelerini tanırlarsa tehlikelerden daha korunaklı hale gelebilirler.Çocuğunuzun sizinle konuşamadığı zamanlar için güvenlik ağı dediğimiz  aileden yakın birilerini belirlemek,bak kızım/oğlum her şeyi belirlediğimiz yetişkinlerle konuşabilirsin mesajı vermek ciddi bir önleyici faktördür.

1.Vücudumun patronu benim!

“Eğer,birisinin beni öpmesini ya da bana sarılmasını istemezsem “HAYIR” diyebilirim.Ellerini sıkabilirim,bir beşlik çakabilirim,ellerini öpebilirim.Ben,vücudumun patronuyum ve ne söylersem o olur.”

*Çocuğa bu mesajı vermek,bebeklikte alt bakımı ile başlayan süreçte başlar. Mümkün olduğu kadar bakım verenler haricinde bir arkadaşa,akrabaya alt değiştirtmemek gerekir.
*Tuvalet eğitimi sırasında çocuk genital bölgesiyle daha ilgili bir hale gelir. Bu dönemde çocuk yine sadece anne,baba ya da bakıcısı ile tuvalete gitmeli,banyosunu yapmalıdır. Herhangi başka kimse çocuğun temizliğini yapmasına yardım etmemelidir. Anne-baba da çocuğun özel bölgesine dokunurken ya da çamaşırını çıkartırken çocuktan izin almalıdır ki çocuğa izinsiz özel bölgelere dokunulmaması gerektiği mesajı net verilebilsin.
* Yine çocuğu soyma,giydirme ebeveyn tarafından yapılmalıdır.
*Çocuk istemediği hiçbir yetişkin ya da arkadaşıyla oyun oynamaya,kucaklaşmaya,sarılmaya veya öpmeye zorlanmamalıdır.
*Ebeveynler de dahil olmak üzere popoya vurma,çimdik atma gibi el şakalarını kimse çocuğa yapmamalıdır.
 
2.Bir güvenlik ağına sahibim!

“Güvendiğim yetişkinler var,o yetişkinlere ne istersem söylerim ve bana inanacaklarını biliyorum. Eğer tedirgin hissedersem,korkarsam,emin olamadığım şeyler olursa güvenliğim o insanlara ne hissettiğimi ve neden hissettiğimi rahatlıkla söyleyebilirim.”

 Bu noktada anne-babanın çocuğa başına ne gelirse gelsin,çocuk ne yaşarsa yaşasın yanında olacaklarını hissettiriyor olması önemlidir.”Biz senin aileniz,ne olursa olsun seni seveceğiz;her şeyi bizimle paylaşabilirsin”  mesajı çocuğun yaşadığı herhangi huzursuz bir olayı ailesiyle kolay paylaşmasına neden olur,böylelikle çok daha erken fark edilen sıkıntı veren olaylara müdahale şansı yakalanır.

3.Erken uyarı sinyallerini dinlemeliyim!

“Eğer tedirgin,güvensiz hissettiğim zamanlar olursa hasta hissedebilirim,kalbim hızlı atabilir,altıma kaçırabilirim ya da belki çok terlerim.Bunlar benim erken uyarı sinyallerim böyle durumlarda hemen ebeveynlerime ya da güvendiğim yetişkinlere bunlardan bahsedebilirim,onlar bana yardım eder.”

Bu noktada ailenin erken dönem sinyallerini dinliyor olması önemlidir. Çocukta fiziksel ya da ruhsal herhangi olumsuz bir değişiklik gördüklerinde bazı soru işaretleri taşımalıdırlar.

Uyku problemleri,tuvaletini yaparken acı çektiğini söyleme,alt ıslatmaların başlaması,kaka kaçırma,öfkeli-hırçın davranışlar,aşırı içe kapanma,zevk aldığı şeyleri yapmama,iştahsızlık,okula gitmek istememe gibi davranışlar gözlenmeye başlandığında çocuğun nasıl bir ruh hali içinde olduğu sorgulanmalı gerekirse yardım alınmalıdır.

4.Sır tutmama gerek yok!

“Beni mutsuz,tedirgin ve endişeli hissettirecek hiçbir sırrı tutmam.Eğer biri benden sır tutmamı isterse ama bu benim hoşuma gitmese hemen ebeveynlerime bunu söylerim.”

Çocuğa bu duyguyu vermek için yine her koşulda destek olunacağını hissettirmek önemlidir ancak bir diğer konu ise evde her şeyi açık konuşabiliyor olmaktır.Sırların olmadığı,her duygunun rahatça ifade edilebildiği bir ortamda çocuk da hissettiği huzursuzluğu ya da olumsuz duygu ve düşüncelerini gizlemeye ihtiyaç duymayacaktır.

5.Özel Bölgelerimi biliyorum!

“Özel bölgelerim çamaşırlarımın altında yer alır. Özel bölgelerimin her zaman doğru isimlerini kullanırım,başka isimler takmam. Kimse onlara dokunamaz,izlemek isteyemez. Kimse bana özel bölgesini göstermek isteyemez,bununla ilgili resim göstermez ya da bir şey izletemez.Yalnızca ebeveynlerim gerekli olduğunda benden izin alarak bana yardımcı olabilir.Eğer bu konuda endişeli hissedersem hemen ebeveynlerime söylemeliyim.”

 Çocuklara genital bölgelerini “gerçek isimleri” ile öğretmek önemlidir. Genital bölgelere takılan komik lakaplar ya da bir takım başka isimler çocuğun bunu şaka gibi algılamasına,her yerde rahat konuşabiliniyor gibi düşünmesine sebep olabilir. Çocuğa “bu senin popon, bu pipin..” ve onlara “ben ve baban dışında - tuvalete ya da banyo gibi ihtiyaçlar için- kimse dokunamaz” ifadeleri kullanılmalıdır. Ayrıca  “Herhangi bir kişinin özel bölgelerine dokunması durumda bize gelip bunu söyleyebilirsin” gibi çok açık ve net şekilde iletişim dili kullanmalıyız.